Week 36

Mama
Buik al flink gezakt
Kan weer ademen
en meer eten
maar zitten
wordt lastiger.
Heel elegant
met de beentjes wijd :)
Of 300x
op het toilet.

De verweking begint,
de waggel ook.
Slaap nooit langer
dan drie uur
na elkaar
of zelfs soms
per nacht.

Baby
Ligt perfect,
mooi ingedaald
en al 2800 gram
met lange beentjes
volgens de gynaecoloog.
Die regelmatig
uit de buik van mama
puilen.

Slaapt vaker
en langer
en activiteit is
erg zichtbaar
en voelbaar.

Buikpijn en misselijk

Buikpijn en misselijk
de tegenhangers
van de zo bezongen
rozengeur en maneschijn.

De roze wolk
wordt soms gifgroen
of donkerbruin.
Ook dat hoort erbij.

Dan voel je je opperbest
geniet je van dat actieve
wezen binnenin
voel je energie
to in de diepste vezel
van je lijf.

En de volgende seconde
krijg je buikkramp
of een golf van mottig
of rugpijn
een buik van baksteen
en een hoofd vol wol.

Oefenweeën, harde buiken
indalingspijn, bandenpijn...
Een buik die nog
harder rekken wil
en spieren
die het daar niet
mee eens zijn...

Een baby die zich op
een slagader zet
of een zenuwbaan
plots blokkeert.
Waarom doet
mijn been het even
niet meer?

Ook het woelen
van mormellief
is wel minder olijk
als voorheen
maar niet minder
actief.
Door toenemend
plaatsgebrek
kunnen voetbaltraining
of drumlessen
best pijnlijk zijn
voor mama.

Natuurlijk is het draaglijk
maar het vermoeit enorm.
Vreet alle energie weg
en zin om dingen
te realiseren.
Wat dan weer leidt
tot paniek.
Die weer leidt
tot buikpijn
en harde buiken.

Mooi he,
die circle
of life.
;)

Piekerpaniek

Door al die vroege kindertjes
ben ik de afgelopen dagen
een paar keer flink
in paniek geschoten.

Omdat ik lange dagen werk
-nog tot volgende week-
heb ik enkel de weekends
om alles te regelen
want doordeweeks
plof ik in de zetel neer -
compleet uitgeteld
en inspiratieleeg.

Dus paniek:
het kan elk moment
wel daar zijn -
laatste maand
is laatste dag...

Dus afgelopen weekend
als een gek
kleertjes gewassen
koffer klaargelegd
pyama's gekocht
adressen verzameld
ideetjes voor kaartjes
en doopsuiker
geproefd
offertes gevraagd...
Midden in de nacht
ontwerpjes maken
en lijstjes, bergen
lijstjes met things to do.

En PROBEREN
dit al te relativeren
want ook zonder
die prutsen
kan mijn kuiken prima
overleven.
Nestwarmte, pampers
en een volle tiet.
Meer moet dat niet zijn.

Nu dat nog echt
laten doordringen.
Want die paniek
zorgt voor ongezonde
stress.
En buikpijn.

Interne blik

Gisteravond
weer een echo
en een check-up.
Kwas toch wel
zemelachtig.

Maar nergens
nodig voor,
kuiken stelt het prima
is goed gegroeid
2800 gram
en zit al braafjes
ingedaald.

Ook even haar
gezicht gezien,
zo grappig:
ze zat snoetjes
te trekken.
Maar weer
met een handje
ervoor.
Verlegen scheet.

En nog eentje!

En de babbieboem
gaat verder.
Gister vriendin V!

Toen ik terugkwam
uit Thailand
werd ik bij haar
uitgenodigd
voor een hapje,
een drankje
en de Aankondiging.

Op de terugweg
naar huis
bedacht ik
-zwaar jetlagged-
dat ik een klein beetje
jaloers was.
Ik wou ook wel
zwanger zijn.

Pas veel later wist ik
dat die vermoeidheid
die ik toen voelde
ook voortkwam
uit mijn eigen
zwangerschap.

En toen ik het
dan eindelijk wist
was het wel fijn
een goeie vriendin
te hebben
die uitgerekend was
voor dezelfde periode.

En nu is het zover:
een flinke zoon!
Een beetje te vroeg
en met wat strubbels,
maar ons V
klonk zo blij en trots
dat ik er helemaal
donzig van werd.

Welkom op de wereld,
kleine A
en veel geluk,
mama V en papa P!

En met al
die leuke jongetjes
gaat mijn dochter
straks veel keuze hebben ;)

Wake up call

Gisteren is K bevallen.
Van een dot van een zoon.
Ik ben dolblij voor haar,
want gemakkelijk was het
allemaal niet,
spannend tot het einde.

K had 2 weken voorsprong.
Maar haar zoontje kwam
wat vroeger.

Toevallig had ik 's ochtends
een heel mooie foto gezien
van een kindje van 34 weken
in de baarmoeder.
En toen moest ik al janken.

Maar toen ik gisteravond
op Facebook
de foto's zag
van dat perfecte mensje,
dat kleine wondertje
met prachtige oogjes
een wondermooi neusje
en al kleine nageltjes...
toen sloeg het besef
pas echt toe:
zo ziet mevrouw
er hierbinnen
ook uit!

Straks ligt hier ook
zo'n pakketje perfect.
Mij aan te staren
en ik haar.

Het is echt.
Echtig en petecht.
Toch een beetje een
wake up call.

*ontroerd traantje wegveegt*

En uiteraard de
allerwarmste wensen
aan K met haar
schat van een DJ.

Knisperbuik

Heel raar
sinds gisteren
hoor ik regelmatig
een heel heldere
knisperende
knetter in mijn buik
als mijn dametje
zich strekt.

Als een knakworstje
of een statische trui.
Een klik
als van knakkende knoken.
Heel raar.

Gelukkig lees ik
op dat grote weeweewee
dat sommige zwangeren
dat ook wel eens hebben.
Maar niemand die weet
wat het precies is.

Beestenboel

Een buik als een ei
soms benen als een olifant
of de voeten van een eend
wangen flamingoroze
en nog net geen waggel
van een pinguin.

In bed draaien als
een potvis op het droge
met het slaapritme
van een marmot.

Soms mottig als een schol
of plat als een pladijs,
maar ook koppig als een ezel
mijn nest bouwen
als een zwaluw.

Met als enkel doel
mijn kuiken straks
in donzen pluimen
te koesteren.

Bolle buik week 34

Week 33

Mama

wordt steeds boller.
Buik rekt elke dag
een beetje meer,
de navel
is nog een klein putje
temidden van fel
gerokken vel.
Straks toch nen tsjoep :(

Nachtrust wordt
vaak onderbroken
en korter,
doorspekt met
nachtmerries
of zeer rare dromen.

Vermoeidheid
slaat weer toe
in het kwadraat,
regelmatige flauwtes
afgewisseld
met verrassende opstootjes
van veel energie.

Denkt dat baby
iets gezakt is
waardoor er weer
meer eten in de maag past.
Al zorgen draaingen
nog steeds
voor aanvallen
van misselijkheid.


Baby

Is iets rustiger
al zijn de stampjes raker
en harder soms
uit mijn rechterzij
steekt regelmatig
een stevige hobbel.

En veel gewroet in de lies,
een heel grappig gevoel.

En de kleine meid
hikt heel regelmatig
kleine snelle hikjes
of wat tragere
hardere
dan zie je de buik
op en neer wippen.