Pagina's

zondag 19 december 2010

Ribbenleed

Afgelopen weken
bronchitis gehad
wijsheidstand laten
trekken ook.

Veel ziekskes geweest
veel op de zetel gelegen
zonder energie.

En dat met een lijf
dat steeds lastiger
een gemakkelijke
houding vindt.

Zeker als je
door het hoesten
een rib hebt gekneusd.
Dat was al best lastig
en pijnlijk soms.

En zeker
sinds gisteravond
de pijn in de linkerkant
extreem is geworden.
Lachen met Nigel Williams
deed vreselijk pijn.

De hele nacht daarna
gejankt van 't zeer
geen enkele houding
was pijnloos.

Bij het opstaan iets beter
maar veel kan ik niet doen.
Mijn linkerzijde
ligt volledig in puin.

Zucht.
Laatste loodjes?
Ze wegen echt
wel zwaar.

En dat terwijl
de stad feestviert
en ik erbij wil zijn ;)

4 opmerkingen:

  1. Ocharme!
    Maar ook wel wat herkenbaar. Een jaar geleden lag ik slapeloos en voor pampus in bed, met een bekken dat bij elke beweging letterlijk terug op zijn plaats moest kraken, en splijtende hoofdpijn en dus toch maar antibiotica, ook al wou ik dat eigenlijk niet.
    Het is inderdaad straf, hoe je lichaam je op maanden van weinig rust, voorbereidt met maanden weinig rust.
    Veel goede moed nog voor de laatste loodjes en de weken die volgen! Het goede nieuws: het wordt alleen maar beter! Echtentechtig!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Joepie! Gelukkig maar :)
    Ik dacht dat het even beter was, maar net probeer ik iets op te rapen en krijs het weer uit van de pijn… Geen idee of het een verrekking of ontsteking is, maar wel bijzonder vervelend.
    En ondertussen gokt iedereen via Baby For Life op een eindejaarsbevalling toe, nog drie weken dit? Snik! ;)

    Be brave Joke, be brave, you're only pregnant ;))

    BeantwoordenVerwijderen
  3. aaaahh, meid toch! Zo'n pijn... kleine hooligan drukt mss op een belangrijke zenuw? Jammer dat je niet eens voluit hebt kunnen lachen bij de Nigel!
    *hoort ondertussen mantra: het is bijna gedaan, het is bijna gedaan* succes schatje!! kus van patriez

    BeantwoordenVerwijderen
  4. hihi, ik denk eigenlijk dat ze door het lawaai van het publiek een beetje wild werd en me erg gestampt heeft of zo? Ze zat iig enorm te woelen telkens er applaus losbarste, wellicht is dat het (bedenk ik achteraf he)…
    Nu gelukkig veel beter.

    BeantwoordenVerwijderen