Buikpijn en misselijk
de tegenhangers
van de zo bezongen
rozengeur en maneschijn.
De roze wolk
wordt soms gifgroen
of donkerbruin.
Ook dat hoort erbij.
Dan voel je je opperbest
geniet je van dat actieve
wezen binnenin
voel je energie
to in de diepste vezel
van je lijf.
En de volgende seconde
krijg je buikkramp
of een golf van mottig
of rugpijn
een buik van baksteen
en een hoofd vol wol.
Oefenweeën, harde buiken
indalingspijn, bandenpijn...
Een buik die nog
harder rekken wil
en spieren
die het daar niet
mee eens zijn...
Een baby die zich op
een slagader zet
of een zenuwbaan
plots blokkeert.
Waarom doet
mijn been het even
niet meer?
Ook het woelen
van mormellief
is wel minder olijk
als voorheen
maar niet minder
actief.
Door toenemend
plaatsgebrek
kunnen voetbaltraining
of drumlessen
best pijnlijk zijn
voor mama.
Natuurlijk is het draaglijk
maar het vermoeit enorm.
Vreet alle energie weg
en zin om dingen
te realiseren.
Wat dan weer leidt
tot paniek.
Die weer leidt
tot buikpijn
en harde buiken.
Mooi he,
die circle
of life.
;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten