Razende Rosa.
Zo noem ik haar wel eens.
Want ze gaat crescendo.
Heel even preutelen
en dan meteen de huilbui.
Die naadloos overgaat in krijsen.
En sinds een paar dagen
echte razernij.
Driftaanvallen.
Krijsen gaat gepaard
met grommen
wild maaiende armpjes,
een boxer waardig.
Het lijfje gestrekt
als Tante Sidonie
tijdens een zenuwtoeval
(maar een mosterdbad
helpt hier niet).
Maar even snel als het kwam
gaat het ook weer over.
Tenminste als er aan
basisbehoeften
voldaan wordt.
En snel! :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten